Türkiye’nin son yüz-yüz elli senesinde biteviye iç ve dış siyasetinin aşırı çalkantılı olması yanında, şark memleketleri ya dağlık ve engebeli ya da bozkır veya çölümsüdür. Yani hep uçlardadır, ortası yoktur. Üstelik şark beldelerinin mesahası (yüzölçümleri) çok büyüktür. Parasızlık ve coğrafi dezavantaja, mentalite de eklenince şimdiki vaziyet ortaya çıkmıştır. Belediye ve imar hizmetleri inkişaf ettikçe Türk şehirlerinin hiçbir karakteristiği, Anadolu tabiatının hiçbir estetiği kalmamıştır. Her şey bir noktada siyasete çıkar. Devamlı iktidar değişirse, istilalar yaşanırsa, her defasında sil baştan yaşanırsa, nereye varılabilir?