Ayet-i kerimenin mealinden, Kur’an-ı kerime ve evvelki kitaplara inandığını ileri sürenlerin, tâgutun önünde mahkemeleşmek istemesinin kınandığı anlaşılıyor. Ayet-i kerime, münafıkların, aralarındaki ihtilafı Resulullah’a değil de, mümin olmayan birine götürmek istemeleri üzerine nazil oldu. Bir İslam devletinde, müslümanlar İslam mahkemesine ve İslam hukukuna tabidir. Bunun hakimiyetini tanımamak küfrdür. Ama böyle olmayan bir memlekette hakkını almak için mahkemeye müracaat etmek ve hüküm çıkartmak bu ayet-i kerimenin hükmüne girmez.