Memlûklerin öteden beri politikası, umumiyetle Osmanlılara düşmanlık merkezindedir. Müslümanlar için büyük bir tehlike olan Portekizlilere karşı, Memlukler hiçbir varlık gösteremiyordu. Donanması yoktu. İhtişamlı mazinin gölgesinde hayatını sürdüren geri kalmış bir Ortaçağ devleti idi. Portekizlilere karşı Osmanlılardan yardım istediler. Osmanlılar, daha yakın zamanda harbettiği devlete, bu düşmanlığa bakmadan yardım edip, kaptan ve gemi malzemesi verdiler. Osmanlıların gelişiyle mıntıka, emniyete kavuştu. 1517’de Portekizliler ile Cidde’de muharebe oldu. “Osmanlı Sünni bir devletle nasıl harb edebiliyor!?” suali bir cehaleti gösterir. Doğru kanaat şudur; Osmanlılar, Hristiyan bir güç tarafından yutulması çok muhtemel Müslüman bir devleti ve onun topraklarını, daha erken davranarak kurtarmıştır. Bu sebeple Mısır’ın fethi, Memlukler için bir kahır değil, lütuftur. Mısır fethedilmiş olmasaydı, Hicazın bile Portekizlilerin eline düşmesi kuvvetle muhtemeldi. Tıpkı Şimali Afrika’nın fethinin, İspanyol işgalini önlediği gibi. Mısır ve Hicaz halkının bugün Maltalılar gibi Arapça konuşan Hristiyanlar olmaması, Osmanlılar sayesindedir.