Kul ne şekilde tasavvurda bulunursa Allah onu yapabilecek kuvvettedir. Bu zannın manası, Allah’ın kendisine merhamet ve afla muamele edeceğidir. Bu ise müminlere hastır. Nitekim hadis-i şerifin sonunda şirk koşmadan gelenlerin affı mevzu ediliyor: “Kulum beni nasıl bilirse öyleyim. Beni andıkça onunla beraberim. İçinden anarsa ben de onu içimden anarım. Bir cemaat içinde anarsa, ben de onu daha hayırlı bir cemaat içinde anarım. Bana bir karış yaklaşacak olursa, ben ona bir zra yaklaşırım. Bana bir zra yaklaşırsa, ben ona bir kulaç yaklaşırım. Yürüyerek gelirse, ben ona koşarak giderim. Kim bana şirk koşmaksızın bir arz dolusu günahla gelse, ben de onu bir o kadar mağfiretle karşılarım.” (Buharî, Müslim)