Müstehaba, mendub, edeb ve fazilet de derler ki, Peygamber aleyhisselâmın bazen işleyip bazen terkettiği ve selefin sevdiği şeylerdir. Bazıları âdâbı, müstehab ve mendubdan daha hafif tutar. Sünnet, müstehab, mendub ve âdab için, farz ve vacib üzerine ziyade edilmesine sevâbı artırmasına bakarak, nâfile, kat'i emir olmaksızın, mükellefin kendiliğinden yapmasına bakarak tetavvu' denilmiştir. (Dürrü’l-Muhtar). Her sünnet, müstehab, mendub ve âdâb, nâfile ve tetavvu’dur; ama her nâfile ve tetavvu’ böyle değildir.