Bu hususta ihtilaf edilmiştir. Bazı âlimler, boyamayı terketmek efdaldir, demişler ve Resûlullah’ın saçlardaki akların rengini değiştirmeyi yasaklayan hadîsini delil göstermişlerdir. Bu husus Hazret-i Ali, Ömer, Übey ve diğer bazılarından radıyallahu anhüm rivayet edilmiştir. Bazısı da boyamayı efdal görmüştür. Nitekim sahabe, tâbiîn ve haleflerinden bazı büyükler saçlarını boyamışlar, kendilerine delil olarak da “Yahudi ve Hristiyanlar (saçlarını) boyamazlar. Siz onlara muhâlefet edin” (Buhârî, Müslim, Ebû Dâvud, Nesâî, Tirmizî) mealindeki hadîs-i şerifi göstermişlerdir. Kadı Iyad, Taberânî’den alarak der ki, “Resûlullah aleyhisselâmdan, saçtaki akları boyamayı emreden ve yasaklayan rivayetlerin hepsi sahihtir. Aralarında tenâkuz da yoktur. Boyama emri Ebû Kuhâfe gibi saçı sakalı iyice ağarmış yaşlılar içindir. Yasak da henüz yeni ağarmaya başlayanlar içindir.” Bir yerde saç boyamak âdet ise, buna uymamak dikkat çeker, şöhrete sebep olur. Bu da mekruhtur. Boyamanın âdet olmadığı yerde boyamak dikkat çeker. Ayrıca boyamak, gayrı müslimlere veya kadınlara benzemek değil, sünnete uymak veya güzel görünmek niyetiyle olmalıdır. (Nevevi, Şerhu Sahihi Müslim)