Tevbe iki kısımdır: Birincisi: Allah hakkına tecavüz eden günahlara tövbedir. Farzları ve vacibleri terk etmek, Allah’ın haram kıldığı şeyleri yapmak bu günahlardandır. Mesela, namaz kılmamak, zekât vermemek böyledir. Bu günahları yapan müminler, tövbe-i nasuh (samimi ve sahih tövbe) ile tövbe ettikleri zaman, Allah affeder. Tahrim suresinin 8. ayetinde mealen: “Ey iman edenler, günahlarınızdan Allah’a tövbe-i nasuh ile tövbe ediniz” buyurulmuştur. Yani pişman olup istiğfar ederek, ölünceye kadar bir daha hiç günah işlememek üzere tövbe ediniz demektir. Bakara suresinin 222. ayetinde mealen: “Allah tövbe edenleri sever” buyurulmuştur. Kur'an-ı kerimdeki, bunlar gibi müjdelerden ve “Günahından tövbe eden, hiç günah işlememiş kimse gibidir” hadis-i şerifindeki müjdeden anlaşılıyor ki, günah işleyip de tövbe edenler, Allah’ın affına kavuşacaklardır.

İkincisi: Kul hakları da bulunan günahlara tövbedir. Mal gasp etmek, zulmetmek ve gıybet etmek gibi. Böyle günah işleyen kimseler, hak sahibinin hakkını ödemeyip, onun ile helalleşmemiş iseler, kıyamet günü mahkeme-i kübrada hak sahibi razı olmadıkça, afv-ı ilahiye kavuşamayıp, ceza göreceklerdir. Ancak, mümin oldukları için, günahları kadar azab olunup, sonra Cennete gideceklerdir. Yahud merhametlilerin en merhametlisi olan Allah, hak sahiplerine, razı oluncaya kadar nimetler ihsan buyurup, onları razı edecektir. Hak sahibinin rızaları ile af olunacaklardır.