Tabibin tavsiyesi veya kendi tecrübesi ile hasta olacağını veya hastalığının, ağrısının artacağını anlayan hasta, su bulunsa bile teyemmüm eder. Halebî’de, mesh bahsi sonunda diyor ki, (Bir veyâ iki elinde çatlak, ekzama veya başka yara olup, bunları ıslatmak zarar verirse, bu kimse abdest alamaz. Bu sebepten abdest alamayan kimseye, hatır ile veya para ile başkasının abdest aldırması, İmam-ı A’zama göre müstehabdır. Başkasından yardım istemeden teyemmüm edip kılarsa, namazı kabul olur. Yardımcı veya para bulamazsa, teyemmüm etmesi, İmâmeyn’e göre de câiz olur. İbni Abidin teyemmüm bahsinde diyor ki: Hasta kendine abdest aldıracak kimse bulamazsa teyemmüm eder. Şayet bulursa velev ecr-i misli ile olsun -bu ücreti verebildiği takdirde zâhir mezhebe göre teyemmüm edemez.... Abdest aldıracak kimse hakkında el-Bahr'da hulâsatan şöyle denilmiştir: «Kölesi, çocuğu ve çırağı gibi kendisine itaat mecbur biri bulunursa bilittifak teyemmüm edemez. Başkasını bulursa ve bulduğu kimse yardım istediği zaman edecek gibilerdense velev karısı olsun, zâhir mezhebe göre yine bilittifak teyemmüm edemez. Bazıları (Halebî kasdediliyor): (İmam A'zam'ın kavline göre teyemmüm eder, İmameyn'in kavline göre edemez. Nasıl ki kıbleye karşı duramayan veya pis yatağından başka tarafa dönemeyen bir hasta kendini döndürecek birini bulursa İmam A'zam'la İmameyn orasında aynı hilâf mevcuttur. Çünkü İmam A'zam'a göre bir mükellef başkasının kudreti ile kâdir sayılamaz) demişlerdir.» Yardımcıdan kasıt kölesi, ücretli hizmetkârı veya istendiği zaman yardım eden zevcesi, arkadaşı gibi kimselerdir. Zevce veya arkadaşın yardım etmesi ihtiyarî, köle ve hizmetkârın mecburîdir. Bu yazılanlardan anlaşılan, abdest aldıracak kimsesi bulunan müslüman teyemmüm edemez. Âlimlerin meylettiği görüş budur. Ama teyemmüm ederse de İmamı Azam'a göre caiz olur.