Eshab-ı kiramın hepsi âlimdir ve velidir. Hepsinin kerametleri vardır. Allahü teala, kullarına acıdığı zaman, Peygamberlerini ve Evliyasını tanımaları için ve bunlara inanarak, severek, saygı göstererek feyiz almaları, seadete kavuşmaları için, mucize ve kerametler yarattı. Eshab ve Tabiin zamanlarında, kalpler temiz, parlak olduğu için, Müslümanlar, Evliyayı hemen anlıyor, feyiz alıyorlardı. Keramet yaratılmasına lüzum kalmıyordu. Hallerini ve yaşantılarını görmek, hidayet ve feyz için kafi geliyordu. O zaman ki insanlar da keramet aramıyordu. Resulullahın zamanından uzaklaşınca, bidatler, fısk, fücur artarak, zulmetleri kalpleri kararttı. Evliyasını tanıtmak için, bol kerametler yarattı. Ancak, kullar böylece gafletten uyanıp, Evliyadan feyiz alabildiler. Bir velide kerametin çok görülmesi, daha yüksek olduğunu bildirmez. Keramet, üstünlük sebebi değildir.