Koca, dilediği zaman zevcesini boşayabildiği gibi, kadın da kendisini boşayabilir. Bunun için evlenirken veya evlendikten sonra talâk salâhiyetini eline almış olması gerekir. Buna temlik veya tefviz-i talâk denir. Koca, temliki kabul ettikten sonra rücu edemez. Kadın, evlenirken dilediği zaman kendisini boşamak şartıyla evlenebilir. Bu takdirde dilediği zaman kendisini boşayabilir. Veya daha sonra koca kendisine boşama salâhiyeti verebilir ve bundan geri dönemez. Bu ikincisi, meclis ile mukayyettir. Yani kadın o mecliste kendisini boşayabilir. Meclis değişince, talak hakkı kalmaz. Kadın kendisini boşadığı zaman, erkeğin bu talakı geri alma hakkı yoktur. Ancak Şâfiî mezhebinde erkek tefvizden geri dönebilir. Kadın kendisini boşadığı zaman, ödenmemiş mehr alacağını ve iddet nafakasını alma hakkı bakidir. Bu talakın bâin veya ric’î olması; hak tanınırken kullanılan kelime ve niyetten anlaşılır.