Mustafa Kemal Paşa fevkalâde salahiyetlerle ama sıradan bir vazife ile Anadolu'ya gönderilmiştir. Bu vazife Anadolu'daki patırtıyı önlemek ve iktidarı tekrar ele almak için kongreler tertipleyen ve buna Milli Mücadele diyen İttihatçıların hareketine engel olmaktır. Çünkü o, mütareke devrinde anti-İttihatçı, İngiliz sempatizanı ve sulh taraftarı olarak tanınıyor ve görünüyordu. Fakat giderken gizli bir ajandası olduğu veya Havza'da Ruslar ile görüştükten sonra fikrini değiştirdiği zannediliyor. Erzurum Kongresi'nde, İstanbul hükümeti kendisini önlemeye çalışmış; Sivas’tan sonra paralel hükümetin kurulması ile ipler kopmuştur. Hilafet ordusu ve fetvalar vasıtasıyla Ankara hareketini önlemeye çalışmışsa da gücü yetmemiştir. İngilizler bu konsepte ikili oynamışlardır. Padişah, eski yaverinden hala az da olsa ümitlidir. Patırtı bittikten sonra gelip tekmil vereceğini, yüksek bir memuriyete (Harbiye Nezareti) tayin edileceğini ummaktadır.