Yani gözlüğün menfaatli olduğunun bence en mühim delili Seyyid Fehim efendinin kullanmasıdır. O, eğer gözleri bozuk olduğu halde kullanmamış olsaydı, ben, gözlüğün faidesi olmadığına hükmederdim. Zira menfaati olsaydı kullanırdı. Bu, üstadına bağlılığın edebi bir ifadesidir.