Âdem aleyhisselâm cenneten kovulmadı; ilahî irade icabı dünyaya gönderildi. Bu cennetin dünyadaki bir bahçe mi, ölümden sonra gidilecek cennet mi, başka bir yer mi olduğu tefsir kitaplarında ihtilaflıdır. Lübab tefsirinde der ki: Übeyy bin Kâb, Vehb bin Münebbih ve daha birçokları ile bir rivayetinde Ebu Hanife hazretleri 4-5 delil mucibince Âdem aleyhisselamın girdiği cennet, kıyamette girilecek cennet olmayıp, yeryüzünde Filistin’de yahut Acem ve Fâris ile Kirman arasında bir güzel bahçe idi, Âdem için yaratılmıştı. Bahçeye Arapçada cennet derler, demişlerdir. Nitekim şeytanın Cennet’e girmesi haramdır. Halbuki kıssada şeytan Cennet’te vesvese vermektedir. Mutezile'nin reisi Cübbai, yedinci gökte bir bahçe idi demiştir. Fakat alimlerin çoğu “Ey Âdem sen zevcenle beraber cennete yerleş!” mealindeki âyet-i kerimede (A’raf: 19) harf-i ta'rif (elif lam) ahd için olmakla, meşhur olan cennettir, demişlerdir. Bu cennetin tasviri “Orada ne bir boş söz ne de günahı gerektiren bir iş vardır” mealindeki âyet-i kerime (Tur: 23) ve “Orada ne boş bir söz ne de günahı gerektiren bir söz işitirler; orada işittikleri ancak selam sözüdür” mealindeki âyet-i kerime (Vâkıa: 25-26) mantukunca bu cennetin dünyada olmaması icap eder. Bazıları da kavillerin her biri mümkün olup delillerde tearuz olduğundan, muayyen birini kati söylemeyip tevakkuf etmek evladır, demişlerdir.