Bu âyet-i kerime, Eshâb-ı kirâmdan Allah’ın ebediyen razı olduğunu ve bu sebeple onların mürted olmayacağını haber veriyor ise de, kimin Eshab-ı kiramdan olduğu kat’i bilinemez. Bunlardan bazısının sahabiliği icma ile, bazısı meşhur ve bazısı zayıf haberlerle gelmiştir. Eğer mürted olmuşsa veya biz bilmediğimiz halde imansız olarak gitmişse, ehlullah bunlar için zaten münafık idi, iman etmediği için sahabi sayılmazdı, diyor. Bazı âlimlere göre eshab-ı kiramın da mürted olması mümkündür. Zira sahabi olup olmamak, son nefeste imanla gitme şartına bağlıdır.