Arab edebiyatının şaheserlerinden biri olan Leyla ve Mecnun hikâyesi, bazılarına göre Emevîler zamanında Benu Âmir kabilesinde cereyan etmiş hakiki bir hâdiseye dayanır. Amcasının kızına âşık olan Kays (Mecnun), emeline kavuşamayınca çöllere düşer ve aklını kaçırdığına hükmedilerek Mecnun diye anılır. Bu arada Kays, Allah aşkını bulur ve kendisini rabbine verir. Başkasıyla evlendirilen Leyla kahrından ölür. Kays da onun kabrini ziyaret ettiğinde üzüntüsünden can verir. İnsanda tecessüm eden Allah’ın büyüklüğüne aşkın veya bedenî aşktan ilahî aşka teveccühün sembolik ifadesi olarak bilinir.