Risale-i Kuşeyriyye’de der ki: Mürid bir şeyhin terbiyesinde yetişir, yoksa ebediyyen iflah olmaz. Nitekim Ebu Yezid (Bestamî) buyurdu ki: Hocası olmayanın hocası şeytandır. ((Men lem yekûn lehu üstâz fe-imâmuhu şeytân)”. Eşrefoğlu Rumi’nin Müzekki’n-Nüfus ve İmam Şa’ranî’nin Uhudü’l-Kübrâ kitaplarında da geçer. “Men lem yekûn şeyhe lehu felâ dine lehu ve men lem yekûn şeyhahu feşeyhuhu şeytân” şeklinde tedavülü meşhurdur. Hakiki bir mürşidi olmayan sâlik (tasavvuf yolcusu), gördüğü hallere mânâ veremez, şaşırır, kendisinde bir şey vehmeder, doğru yoldan ayrılarak şeytanın maskarası olur veya tasavvuf iman ve ihlâsın kalbde yerleşmesini, yani tahkikî imanı hâsıl etmeye yaradığından, mürşidi olmayan, hakiki imanı elde edemez ve şeytana kolayca aldanır.