Kur’an-ı kerimde Allahü tealanın gökte olduğu veya eli, yüzü olduğu gibi âyet-i kerimeler vardır. Bunlar müteşabihattandır. Bunlara zâhirî manası verilemez. Ehl-i sünnetin ilk devir âlimleri bunlara mana verilmez; okunur geçilir; nasıl olduğunu bilemeyiz demişlerdir. Sonra gelen âlimler ise insanların itikadının bu sebeple bozulduğunu görünce, bunların mecaz olduğunu, mesela elin kudret, yüzün rıza olduğunu, gökyüzünün arş-ı ilahi olduğunu söylemişlerdir. İmam Gazalî hazretlerinin İlcâmü’l-Avam kitabı bunu anlatıyor.