Dârülislâmda emeklilik ve sigorta caiz değildir. Herkes çalışabildiği kadar çalışır. Çalışamaz hale gelince servetini yer. Veya yakınları nafakasını verir. Kimsesi yoksa devlet bakar. Ama dârülharbde emeklilik, sigorta ve sosyal sigortalar caizdir. Devlet bunu zorla kesmektedir; kesilen paralar lukata hükmündedir. Sahiblerine iade edilmelidir. Emeklinin aldığı maaş, evvela yatırdığı paranın mukabilidir. Fazlası, hükümetin teberrusudur. Almak, dârülharbde caizdir.