Pakraduniler (Bagration ailesi), soylu bir Ermeni ailesidir. Erzurum İspir menşelidir. Burada derebeylik yaptılar. Mıntıkanın yeni fatihleri Araplarla iyi geçindiler ve onların hâkimiyeti altında hükümlerini sürdürdüler. Arap hâkimiyeti zayıflayınca, Kars civarında Ermeni kralı ilan edildiler. IX. asırda meşhur Ani şehrini kurdular. 100-150 sene refah içinde hüküm sürdükten sonra, Bizanslılara yenildiler. Ailenin bir kolu da Artvin'de beylik kurdu. Bunlar Bizans’a yakın politika takip etti. Bizanslılar, Ermeni kilisesine düşman oldukları için, bunlar Gürcü kilisesine girdiler ve Gürcü kültürüne entegre oldular. Böylece yeni ihdas edilen Gürcü krallığının başına geçtiler. 8 asır boyunca Gürcü kralları bu aileden Geldi. XIX. asır başında Ruslara yenildiler. Ailenin kalıntıları vardır. Tiflis ve Madrid’de bu aileden birer taht müddeisi yaşamaktadır. Ailenin Ermeni kolu ise Bizanslılara yenildi. Son kral, Ani’den alınıp Sivas yakınında bir köye sürgün edildi. XIX-XX. asırda Ermeni milliyetçiliği çıktığında ve tarih alaka çekmeye başladığında, bu köy halkı “Biz Pakradunilerin soyundanız” dediler. Bu iddianın temeli V. asırda en eski Ermeni vakayinamelerinden birini yazmış olan Horenli Musa’ya istinat eder. Bu kişi, Pakradunilerin resmi tarihçisi ve maaşlı memuru idi. Vazifesi bunların tarihini anlatmak ve o çağın ananesine uygun olarak Pakradunileri övmek idi. Horenli Musa, Pakardunilerin, Hazret-i Davud soyundan olduğunu, Romalılar, II. asırda Yahudileri Kenan ilinden çıkardığı zaman, atalarının Ermeni yurduna gelip yerleştiğini söyler. Böylece Pakradunileri, İspirli bir derebeyi soyu olmaktan çıkarır; hem hükümdar soyuna bağlar; hem de Hazret-i Mesihi le akraba yapar. Klasik bir ifadedir. Bir İstanbul Ermenisi iken MHP’li olan ve Türk ırkçılığını müdafaa eden Levon Panos Dabağyan (1933-2017) adında bir gazeteci, Pakraduni adını verdiği Ermeni görünen Yahudiler’in varlığını iddia etmiş; bunların İttihatçılar zamanında 1915’te Fransa ve Vatikan’ın desteği ile [o zaman Vatikan yoktur] Zeytun’da isyan ettiğini, Türkiye’yi bölme gayretine düştüklerini; bu sebeple tehcir edilerek cezalarını bulduklarını; Ermeni katliamı diye bir şeyin olmadığını;  Pakardunilerin bugün de faaliyette olup büyük İsrail’e hizmet ettiğini; tarihteki bütün kötülüklerin Yahudilerden kaynaklandığını; Ermenileri de onların bozduğunu ileri sürmüştür. Tarihi hakikatlerle ve mantıkla hiç alakası bulunmayan bu iddiayı sağcı bazı gazeteci ve yazarlar değil, amme efkârının haylisi ciddiye alıp inanmıştır. Kötü şeylerle belli bir ırk veya topluluğu irtibatlandırmak zamanın hastalığıdır. Fena bir işi yapan kimsenin illa belli bir zümreye mensup olduğu ve muayyen bir ideoloji/saik ile hareket ettiği kanaati, insanı yanlış neticelere götürür.