Erkekler harbde ölüyor; geride kalan esirler, bu arada kadınlar ve çocuklar muharip olmadıkları için öldürülmüyor; ganimet sayılarak hayatta kalıyor. Kölelik, harb hukukunun bir neticesidir. Düşman Müslümanlardan aldığı esirleri köle yaparken, Müslümanların bir şey yapmaması beklenemez. Esirler köle yapılmayıp, fidye karşılığı veya esir mübadelesi zımnında serbest de bırakılabilir. Bu, hükümdarın salahiyetindedir. Böylece harbde öldürme nisbeti de düşmektedir. Zira esiri köle yapacağını bilen muharib, düşmanı öldürmeyi tercih etmez. Böylece kölelik, çok daha insanî neticeler doğurmuştur. Düşman köle yapılınca, İslâm cemiyetinde yaşadığı için İslâmiyetin kendilerine arzı da mümkün olabilmektedir. Müslümanlar harb, ilim ve devlet idaresi ile meşgul iken, köleler, tarlalarda, ticarette, imalathanelerde çalışarak ekonomik hayatı tanzim ederler. Bu da cemiyetin sağlıklı bir şekilde devamını temin eder.