1920 meclisi, Osmanlı meclis-i mebusanı sayılmaktadır. Anayasada ahkam-ı şer’iyyenin tenfizinden bahsedilir. 1924’te bunu tenfiz edecek makam, Şer’iyye ve Evkaf Vekaleti; ayrıca kadı mahkemeleri ve aynı zamanda hilafet kaldırıldı. 1926’de medeni kanun kabul edilerek, şeriat tamamen lağvedildi.  1928’de devletin dini, din-i İslamdır ibaresi anayasadan çıkarıldı. 1937’de laiklik prensibi anayasaya girdi. “Hakimiyet milletindir” ifadesi, idarecileri ve kanunları yapanları güya millet tayin eder demektir.