Teşrik tekbiri ki, teşrik günleri tekbîri demektir, vaciptir. ‘Sayılı günlerde Allahı Zikredin’ âyet-i kerimesi ile (Bakara: 184) meşru olmuştur. Arefe günü sabah namazından itibaren, bayramın son günü ki, Zilhiccenin on üçüncü günüdür, ikindi namazına değin her farz akîbinde alınır. Yani, zikrolunan müddet içindeki yirmi üç vakit namazı müteakip, birer kere: «Allahu ekber allahu ekber lâ ilâhe illâllahü vellâhu ekber allahu ekber ve lillâhil-hamd» denilir. Teşrik tekbiri, Hanefî’de tehlîlden evvel iki ve tehlilden sonra yine iki tekbir ile bir hamdeleden ibarettir. Şâfiî’de tehlilden evvel üç tekbirdir. Yalnız kılan, cemaatle kılan, imam, imama uyan ve yalnız kılan, şehirli ve köylü, mukim ve seferî, erkek ve kadın hep alır. Erkekler yüksek sesle, hanımlar kısık sesle alırlar. Bunlar İmameyn’e göredir ve fetvâ da böyledir. İmam Ebu Hanife’ye göre, teşrîk tekbîrleri, Arefe günü ile bayramın birinci günü ikindi namazına kadar sekiz vakit namazın ardından cemaatle kılana mahsustur. Mesbuk dahi lâhik gibi, kılamadığı rek’atleri kazâ ettikten sonra tekbir alır. Mesbuk tekbiri imam ile dahi alsa, namazı fâsid olmaz. İmam üzerinde, secde-i sehv var ise, evvelâ onu îfa edip, sonra teşrik tekbîrini, alır. Teşrik tekbîrini, zikrolunan, teşrik günleri vakitlerinde, kılınan namazların edâ ve kazâlarında vâcib olduğundan, teşrik günleri namazları, vakitlerinde edâ edilmeyerek, diğer günlerde kazâ olunacak olursa, tekbirler kazâ olunmaz. Teşrik tekbirini unutan, hatırladığı anda getirmesi gerekmez. (Nimet-i İslâm)