Tütün içmenin hükmü ihtilâflıdır. Âlimlerden haram diyenler olmuş, mekruh diyenler olmuştur. İbni Abidin, Nablüsî, Echürî gibi muhakkık âlimler, sıhhate zarar vermeyen ve nafakadan kesilmeyecek kadar mikdarına cevaz vermişlerdir. Sıhhatli ve nafakası kâfi bir insanın günde birkaç defa tütün içmesine bir şey denemez. Eğer sıhhati müsait değilse haram olur. Bunu da ya tabibin sözü veya kendi tecrübesi ile anlar. Kendisinin ve çoluk çocuğunun nafakasından kesiyorsa, yine haram olur. Başkalarının yanında içip onları rahatsız ederse yine haram olur. Ama bu tütünün kendisinin hükmüne tesir etmez. Yani şarap gibi değildir. Şarabın damlası, sarhoş etmese, zarar vermese bile haramdır.
Bununla beraber tütün içince kokusu başkalarını rahatsız edebileceğinden soğan, pırasa gibi tab’an mekruh olduğunu söylemişlerdir. Tab’an mekruh ile şer’an mekruh arasında aslında bir fark yoktur. Bir şey nass (âyet-i kerime veya hadîs-i şerif) ile yasaklanmışsa, haram değilse, şer’an mekruhtur. Nass yok da kıyas ile kerahatine hükmedilmişse, tab’an mekruh oluyor.
İnsan, normal gün içinde mutlaka halka karışmak zorundadır. En azından işine gidecek ve cemaate devam edecektir. Bu sebeple içmemek en iyisidir. Nitekim tütün içenlerin bu incelikleri pek gözetmedikleri malumdur. Sağlıklı bir insan için günde 5 kadar sigaranın zararlı olmadığı mütehassıslarca söyleniyor. İçiliyorsa, bu sayıyı geçmemelidir.
Sigara ise, ana maddesi tütün olan, fakat başka kimyevî maddelerin de hazırlanışında kullanıldığı bir maddedir. Saf tütün gibi değildir. Zararının daha fazla olduğu kuvvetle rivayet ediliyor. Yine de alkolle yıkanmış olduğu iyi bilinmedikçe hükmüne tesir etmez, yani buna haram denemez. Nargile, pipo, puro da tütün ve sigara ile aynı hükümdedir.