İflâs edendeki alacak, zayıf borçtur. Zayıf borç, zekât nisabına katılmaz. Zekâtı da verilmez. İbrâ, kalbden olmaz; dille söylemekle olur. Bu mikdarda parayı zekât niyetiyle borçluya verip, sonra borcunu ödemesini isteyerek zekâta sayılmış olur. Bu mümkün değilse Mâlikî mezhebine göre bu paranın zekâta mahsubu mümkündür.