Kur’an-ı kerimde evlenilebilecek kadınların sayısı için delil verilen, “ikişer, üçer, dörder” (mesna, sülase ve rubaa) tabiri tahdid (dörde kadar) manasına gelmez; bilakis teşvik ifade eder. Arapçada “dörde kadar” demenin daha sarih yolları vardır. Sarahat icab eden hukuk sahasında böylesine kapalı bir ifadenin kullanmanın makul bir gerekçesi gösterilemez. Nitekim Fâtır suresinin 1. âyetinde de buna misal vardır. Peygamberin bir arada en az dokuz zevcesi vardı. Kendisi, hiçbir surette Kur’an hükümleri karşısında istisna teşkil etmez. Gece namazı gibi akla gelebilecek istisnalar, nimet değil, külfet sadedindedir diyen birine cevap olarak ne söylenebilir?
Kur’an-ı kerim, bir erkeğin evlenebileceği kadınların sayısını 4 ile tahdid eder ve bunu da adalet şartına bağlar. Bu âyet-i kerimenin bu manaya geldiği icma’ ile sabittir. İcma’ya aykırı iddiada bulunan Şiîlerdir. Resulullah’ın evlendiği kadınları boşaması, maslahata muvafık değildi. Zira çoğu himaye maksadıyla tezevvüç edilmiş olan bu kadınlar, boşanırsa başkasıyla evlenemeyecekti.


14 Nisan 2019 Pazar
Alakalı Başlıklar